Oranje

Mathieu kreeg niet zomaar vrij op school. Maar meneer Bas gaf hem vrijdag voor hij wegging oranje voetbalstikkers mee. Als hij die uitdeelde aan de chinezen, kwam het wel in orde. Nou meneer Bas, dat heeft hij prima geregeld!! Het toeval wil dat Jacob met de flying dutchman voetbalt in een soort van chinese competitie. En wij waren het oranje-legioen. Dus op naar het voetbalveld(je) ze voetballen vijf tegen vijf op een klein veldje. Mathieu vond het geweldig om weer eens een bal te zien en er tegen aan te trappen. Dus met het inspelen was hij erbij. Na het eerste fluitsignaal bleek het echt een serieuze aangelegenheid. Ze willen winnen. En meer dankzij de geringe tegenstand van de chinezen, lukte dat met gemak. Zonder bijzondere acties van Jacob, hij was de keeper, werd het gewoon 10-0.
De volgende wedstrijd (ze spelen er twee achter elkaar) kwam de tegenstander niet opdagen. Dat is dus heel slecht voor je doelgemiddelde aldus de heren (stoer he). Maar er werd een vriendschappelijke wedstrijd ingelast met scheidsrechters en dergelijke. En dat betekende dat Mahtieu zich voor de eerste keer in zijn voetbalcarriere in het oranje mocht hijsen. Toegegeven het was een beetje een groot shirt, maar met een knoop viel het wel te doen. Na het fluitsignaal zien we direct het jonge temperament van deze speler. De keeper klungelt met de bal, hij erop af. Deze chinees lijkt echter niet onder de indruk van onze 1.33 m hoge spits en houdt de bal aan zijn voet. Mathieu komt met een knappe actie, zet zijn voet ervoor, kapt de bal weg en schiet direct op goal. 1-0 in de tweede minuut!!
Maar deze tegenstander blijkt niet zo eenvoudig te verslaan, het gaat over en weer. Vooral onze verdediging heeft het moeilijk. Uiteindelijk wordt er toch nog gewonnen met 8 - 7. Waarbij ook de winnende goal weer te danken was aan het jongste talent. Een van de speler heeft Jacob al gevraagd of de ambassade geen langer visum voor Mathieu kan regelen, maar zelf wil hij toch weer liever met zijn vriendjes gaan voetballen...
Tja en als je negen bent, dan kun je nog zo genieten van china, maar dan zijn dit soort momenten dus echt de leukste dingen.

Na de wedstrijd hebben we nog wat gedronken, aan een tuintafel in het zonnetje. Dat klinkt misschien niet bijzonder, maar dat is wel wat in China het dichtst bij een terras komt, want dat kennen ze hier nauwelijks (toch een klein minpuntje gevonden dus).

's Avonds zijn we naar het uitgaansgebied gefietst. Dat fietsen in z'on drukke stad met overal activiteit, is zo bijzonder. Dat kun je niet op foto vastleggen, dat is ook niet te omschrijven. Daar moet je dus gewoon in fietsen om het te kunnen voelen. We hebben gegeten in een vreselijke hippe tent. Met zaken in alle wereldsteden en nu dus ook in Beijing. Live muziek, zo'n echte mooie donkere wat oudere amerikaanse neger achter de piano....

Hierna was deze heerlijke avond nog niet compleet. We zijn naar de voetmassage geweest. Een hele mooie sfeervolle ruimte met drie heerlijke fauteuilles. Mathieu die zich met kussens en zijn nintendo in een hoekje nestelt. Drie mooie chinese meisjes en het ontspannen kan beginnen. Het heet voetmassage maar ze beginnen met je rug, je nek terwijl je voeten in heerlijk warm water zitten. Daarna je voeten. Ze zijn zo sterk, die dames dat het soms pijn doet. Maar het voelt zo fijn. Lieve vriendinnen, ik het mijn best gedaan niet alleen voor jullie, vooral voor mezelf. Maar helaas was het niet mogelijk om zo'n chineesje mee te nemen.....

De foto's bij dit verhaal staan hier:
http://gallery.me.com/ineke.couwenberg#100127&view=mosaic&sel=0&bgcolor=dkgrey